با من بساز برای لحظه ای!
این کافیست تا خود را به دستانت بسپارم!
این لحظه ای به تو سپردنم ،مرا بس است!
مثل ابراهیم که خود را به تو سپرد...
آتش از برایش گلستان...
گلستانم نباش!
اما نگذار هم در اتش نگفتن هایم از تو بسوزم!
باتو
بی تو...
هر دو صورتش با سپردن حل خواهد شد!!
اگر نسپارم خود را به تو !
پس چگونه در آتش جانم ،
از بهر قهر تو دوام بیاورم؟؟
بگو چگونه....؟؟
|
امتیاز مطلب : 55
|
تعداد امتیازدهندگان : 11
|
مجموع امتیاز : 11